vrijdag 10 mei 2013

Op de airport


The day after..... Hebben gisteravond heerlijk gegeten en een paar flessen opengetrokken. Prima avond ter afsluiting van de Camino. Vanochtend ontbeten in het hotel en om 08.00 uur met de taxi naar her vliegveld voor de vlucht naar Barcelona en vandaar naar Amsterdam. Ga de blog nu afsluiten. Maar niet voordat ik mijn reisgenoot Ton ga bedanken voor deze fantastische voettocht. We zijn aan deze tocht begonnen omdat ik graag de Camino wilde lopen na 33 jaar hard werken en Ton wilde graag de Via de la Plata lopen van Sevilla naar Santiago. Samen besloten deze tocht te gaan maken. Onze vriendschap heeft  zich in deze 6 weken verdiept en ik had me geen betere reisgenoot kunnen wensen. Een vriend is een vriend, is een vriend........
Ten tweede wil ik mijn engelen bedanken. Audie, Valentijn, Axel, Olivia, Duuk, Ruben en Miles. Het idee van jullie on van ieder van jullie een lintje aan mijn wandelstok te hangen met jullie naam er op was grandioos. Ik heb veel steun van jullie gehad op kritische momenten en ik heb veel met jullie gesproken. "Kom op Opi....." hoorde ik dan en dan ging ik weer.
Ten derde wil ik Bram bedanken voor de uitrusting maar bovenal zijn dagelijkse telefoontje. Als ex-commando weet hij wat kilometers maken is met een rugzak op. Die van mij was slechts 11 kilo echter de paden zijn veelal lastig met veel stenen.
Ten vierde Froukje en Ronald voor het opzetten van de blog en het verzorgen van de foto's. Vaak was er geen wifi en gingen de foto's via sms.
En last but not least Plookje, mijn grote liefde. We zijn 6 weken uit elkaar geweest. Zij stond achter deze voettocht, echter toen het begin naderde, werd het opeens serieus. Zes weken alleen zijn is geen pretje. Gelukkig is alles goed gegaan. Zowel thuis als op de camino. Geen blaren, geen ontstekingen. Het was een sportieve uitdaging met een religieus tintje. Ik ga nu terug naar huis. Het is mooi geweest........
Adios Alex de Pelgrim......

FOTO UPDATE: FINAL!




























donderdag 9 mei 2013

Vandaag, Helvaartadag, de laatste etappe van deze Camino: van Pazo de Calegos naar Santiago. Het aardige van Pazo de Calegos is, dat het pand vroeger in bezit was van Ferreira en die blijkt in de 19e eeuw het graf van Jacobus weer herontdekt. Gisteravond heerlijk gegeten en de huidige eigenaar nog gesproken. Vanochtend om 07.00 uur vertrokken voor deze etappe van 17 km. Werd net een beetje licht. Mooie etappe die voor een groot deel door een eucaliptisbos ging. Om 11.15 uur kwamen we in Santiago aan. Een e
Orioneel moment na 6 weken en meer dan 1.000 km gelopen te hebben
. Een wonderlijk gevoel ook als je opeens de torens van de cathedraal ziet uitrijzen boven de stad . We zijn direct naar de cathedraal gelopen om een plaats te regelen voor de pelgrimsmis die iedere dag om 12.00 uur plaats vindt. Het was heel druk. Per dag schijnen hier zo'n 500 tot 1000 pelgrims aan te komen. Veel handel dus en goed voor de middenstand. De mis was mooi maar niet indrukwekkend. Ook geen Botafumeiro. Dat is pAs op zondag,  ook al is het Hemelvaartsdag. Vanmiddag het certificaat opgehaald en de cathedral verder bekeken. O. a. het beeld van de heilige Jacobus omhelsd en kaarsen opgestoken. Althans dat gaat tegenwoordig met lampjes en niet meer met echte kaarsen vanwege brandgevaar. Echter het gaat om de intentie. Vanmiddag ook de oude binnenstad bezocht. Heel gezellig. Santiago is ook een atudentenstad. Er studeren hier zo'n 30.000 studenten. Echter de cathedraal blijft het middelpunt. Een enorm groot en indrukwekkend complex. Vanavond heerlijk eten en naar het hotel. Een oud klooster van de Fransiscanen vlak bij de cathedraal: Monumento San Fransisco.
Inzicht van de dag: Santiago is enkel de bestemming. Het gaat echter om de Camino.......

woensdag 8 mei 2013

De 37e etappe vandaag gelopen van Silleda naar Vedra-Susana-Santiaguino. De voorlaatste etappe van 25 km. Gisteravond gegeten in her restaurant naast de herberg in Silleda: Maril. Prima service en heel aardige uitbaters. Het Engelse pelgrimskoppel schoof aan. Pelgrimsmenu natuurlijk en incl. wijn en digestief klaar voor €23 voor 2 personen. Lachen toch.....? Vandaag gaat de Aak over naar hun Oon. Een belangrijke dag voor ze vandaag. Daarom vanochtend daar nog even gaan ontbijten en ceel succes gewenst. De dag begon een beetje grauw maar allengs werd het beter. Motregen gehad naar geen regenleding aangetrokken. Omstreeks 13.00 uur onderweg gelunched: omelet op brood met Spaanse pepers. Het landschap was weer prachtig. Veel heuvels en dalen. Geen lange klimpartijen. Kwamen nog langs de heilige Nicolaas van Bari. Her verhaal gaat dat hij 3 meisjes die in bed lagen goudstukken heeft gegeven om te voorkomen dat hun vader ze moest verkopen omdat hij ze niet kon onderhouden. ......
Omdat er in Vedra alleen een herberg is en geen hotel en restaurant heeft Tonio een hotel gereserveerd in  Villanova. Dat ligt daar in de buurt het hotel bleek een Pazo te zijn: Pazo de Galegos. Een Pazo is een country house. Ze hebben er wen eigen wijngaard bij. Ziet er fantastisch uit en we gaan hier ons maar even voorbereiden op de laatste etappe. Morgen naar Santiago de Compoarela, het einddoel van deze pelgrimstocht....... Nog 17 km te gaan....... We vertrekken morgenochtend om 07.00 uur zodat we om 11.00 uur aankomen. Om 12.00 uur de pelgrimsmis met hopelijk de Botafumeiro, een 54 kg zwaar wierokvat wat door de kathedraal slingert over een afstand van 65 meter. Op Henelvaartsdag moet dat toch kunnen.......
Inzicht van de dag: Santiago de Compostela is in zicht......

dinsdag 7 mei 2013

Vandaag de 36e etappe van Castro Dozon naar Silleda van 29 km. Hebben gisteren dus weer bij Eva gelogeerd in haar Casa du Manhoso. Prima casa en beter dan de herberg in Castro Dozon. Haar man heeft ons vanochtend naar Castro Dozon gebracht. Daar kwamen we 2 Nederlandse pelgrims tegen die de rugzak aan de wilgen hingen en met de bus baar Santiago gingen. Ze waren klaar met de Camino. Prima dag gehad. Zijn om 10.00 uur vertrokken en kwamen om 16.30 uur aan. Dag met af en toe regen en verder bewolkt. Betekende veel wisselen van kleding. Regenkleding, regenleding uit......, enz. Prima lunch tussen de middag. Kwamen nog een jong stel tegen die ook vanuit Ourense naar Santiago gingen zij had alleen de nacht daarvoor insectenbeten in haar voet gekregen in de herberg van Castro Dozon. Voet opgezet en dus baar de dokter. Oppassen met die herbergen..... Kwam ook nog een aardige Spaanse boerenvrouw tegen die hooi ging geven aan haar koe. Verder was het een mooie maar zware tocht. Veel  heuvels op en af,  met af en toe stenen en modder. In Sileda naar Hotel Ramos. Heerlijk in bad. Een luxe op deze Camino. Nog 43 km te gaan. 960 gelopen. Santiago is in zicht....
Inzicht van de dag: het is niet zo dat naarmate je meer etappes loopt, het lopen makkelijker wordt.

maandag 6 mei 2013

In de kerk van het klooster van Oseira nog even stilgestaan bij het feit dat mijn broer Frits vannacht, 33 jaar geleden, is verongelukt. Een zinloos ongeluk.........
De 35e etappe vandaag: een tocht van 20 van Cea naar Castro Dozon via Oseira. Gisteravond gegeten in Cea in een pulperia: een restaurant gespecialiseerd in octopus. Heerlijk avond en gegeten met wen Baskische pelgrim en een jong stel uit Londen die Ber begonnen was met de Camino vanuit Ourense. Een tocht vn ong. een week. Vanochtend vertrokken om 08.00 uur om op tijd in Oseira te zijn voor een bezoek aan een groot klooster. Volgens de verhalen het hoogtepunt van de Camino. Het weer is omgeslagen en we vertrekken met een lichte motregen die de hele dag heeft geduurd. Het bezoek aan het klooster was minder indrukwekkend dan verwacht. Heel groot maar meer een museum met ceel historie dan een echt klooster waar je monniken bezig ziet. Het klooster is van de orde van de Cisterciensers oftewel de grijze monniken. Opgericht door Bernardus van Clairvaux. Ze leven naar de regels van Benedictus. Er wonen nu nog slechts 17 monniken, waarvan ook een enkele jongere. Het klooster stamt uit de 12e eeuw en is vrij strak opgebouwd, in lijn met de strenge en eenvoudige levenswijze van de monniken. De monniken houden zich bezig met Ora et Labora: bidden, mediteren en werken. Na ons bezoek doorgelopen naar Castro Dozon, een tocht met vele klimpartijen en afdalingen over smalle paadjes waar je je soms door de brem heen moet worstelen en de bodem of bezaaid is met stenen en keien oftewel ondergelopen is van het water en je door de modder een weg moet zien te vinden. Ook dat hoort er bij. In Castreo Dozon was geen hostl te vinden. Alleen en herberg. Dus hebben we de bus terug genomen naar Cea waar we gisteravond overnacht hebben. Vanavond dus weer octopus en morgenochtend met de bus weer naar Castro Dozon om aan de 36e etappe te beginnen. Nog maar 72 km te gaan.......
Inzicht van vandaag: het kloosterleven is ook niet alles......

zondag 5 mei 2013

Hoorde van Bram dat Ajax kampioen is geworden. Ben ik heel blij mee. Tonio is voor PSV. Maakt mijn dag helemaal goed....
Ik vergeet helemaal onze ontmoeting met Cesar te melden. Hij heeft een klein huisje, 3 km voor ponte Madras. Hij is heel gastvrij voor pelgrims. Hij heeft geen cola want dat is voor Yankees. Water krijg je ook niet want dat is om te wassen. Hij heeft wel wijn die hij zelf  maakt. Ook de soep. Er drijft een grote varkenspoot on en een partij bladeren. En dan zijn brood met knoflook en zelfgebakken aardappels. Heerlijk.... Zijn vrouw is Spaanse maar heeft bij Termeulen gewerkt in Rotterdam, een warenhuis wat volgens mij niet meer bestaat. Hij draagt bretels met allerlei insignes. Ik heb hem een oranje strikje opgespeld wat ik op 30 april heb gedragen. Hij was er heel blij mee. Wat het kost? Nada.... Alleen een bijdrage in de pot... Fantastisch moment op deze mooie zondag....
Vandaag de 34e etappe afgewerkt van Sourense naar Sea; een wandelingetje van 22 km. Gisteravond nog gegeten in Porta da Aira nadat we om 18.00 uur nog naar de cathedraal zijn geweest voor de dodenherdenking. Vandaag Bevrijdingsdag. We denken ook aan de Spaanse burgeroorlog en de bevrijding van Franco in 1975. Eigenlijk gaat het niet eens meer om alleen de 2e Wereldoorlog. Het gaat om diverse bevrijdingen. In Spanje voelen we ons nu verbonden met het vertrek van Franco.
Vanochtend  vertrokken uit Sourense en gekozen voor de westroute. Die begon met een steile klim over een paar kilometer met een stijgingspercentage van 19%. Zweten..... Het weer is top. Zeker 25 graden. Gelukkig ging het daarna door het bos en af en toe open veld. De witte en gele brem staat in volle bloei. Tonio zei steeds: "Ruik eens wat heerlijk....". Echter mijn reukvermogen is niet optinaal. Als dat alles is..... Eigenlijk was het een heerlijke zondagwandeling van ruim 6 uur. Eitje..... In Cea had Tonio een prachtige oude casa rural geboekt: Casa Manoso. Hebben onze pelgrim uit Baskenland weer ontmoet. Heerlijk borrelen nu en straks weer aan het pelgrimsmenu.
Inzicht van vandaag: er gaat niets boven een heerlijke wandeling op de zondagochtend.

zaterdag 4 mei 2013

Eindelijk tijd om mijn blog weer bij te werken. Zijn inspannende dagen geweest. Gisteren aangekomen in Ourense. Vandaag een rustdag. Woensdag de 31e etappe afgelegd van A Gudina naar Laza; een tocht van 35 km. Althans dat dacht ik. Er schijnen twee alternatieven te zijn voor de camino: een naar Laza en een naar Verin. De laatste wordt niet aanbevolen. Dus we zouden naar Laza lopen. Ik ben gaan lopen en heb waarschijnlijk de afslag gemist kwam toch gele pijlen tegen en de eerste 6 km leek alles goed te kloppen met de beschrijving in het boekje. Ook op mijn vraag aan een lokale bewoner of dit de camino was naar Laza, kreeg ik wen bevestigend antwoord. Na 6 km kwam ik er achter dat ik verkeerd zat en wel op de weg naar Verin. Zat niets anders op dan terug te lopen naar A Gudina, zodat ik na 12 km om 11.30 uur aan de camino naar Laza kon beginnen. Heb die dag 47 km gelopen en kwam 's avonds om 20.15 aan in Laza. Totaal meer dan 11 uur onderweg geweest ..... De tocht was overigens prachtig. Langs   Campobecerros kom je een prachtig meer tegen dat tussen de bergen in een dal ligt. Vandaar door naar Laza, door de heuvels en veelal prachtige oude dorpjes. Bijvoorbeeld Eiras. Als je als kluizenaar wilt leven moet je daar naar toe. Tonio wachtte me op en na een snelle douche, heerlijk gegeten en gedronken en direct naar bed.
Inzicht van de dag/ alert blijven.....

De volgende dag de 32e etappe van Laza naar Xunqueira de Ambia via Vilar se Barrio, een tocht van 34 km. Om 09.30 uur vertrokken. Moesten een steile klim maken van 500 naar 960 meter. Afzien .... Dan kom je op 900 meter in Alberguaria bij een kleine bar Rincon de Peregrino. Geweldig wat je daar ziet. Iedere pelgrim die daar naar binnen gaat mag zijn naam in een boek schrijven en ook op een schelp. Er hangen wel duizenden schelpen in de bar. Er is zelfs een aparte ruimte gecreƫerd indrukwekkend gewoon. Daar hangt nu dus ook onze schelp......Alex en Tonio..... Onderweg naar Xunqueira denk je dat je er dan snel bent, echter er zitten nog een paar verassingen in de laatste 10 km Oals rotspartijen, modderige landwegen, etc. Ik was pas om 20.00 uur binnen. Weer 11 uur gelopen met wen pauze van slechts 30 minuten. Dan loop je dus nier meer dan 3,5 km per uur. 's Avonds gegeten in een kleine var waar ongeveer 15 andere pelgrims aan het eten waren. Een Italiaanse pelgrim begon Solomio te zingen en iedereen zong mee. Een prachtig moment. Wij hadden gelukkig wel ons eigen hostal. Had Tonio prima geregeld.
Inzicht van de dag: bergen en dalen ontmoeten elkaar niet maar mensen wel.......

Gisteren de 33e etappe afgelegd van Xunqueira naar Ourense. Weer een nieuwe mijlpaal. Een etappe van slechts 23 km. Daartoe besloten omdat we graag een rustdag wilden inlassen en Ourense een mooie stad is. Deze etappe is wat mij betreft de minste van alle etappes tot nu toe. Eerst moet je op een lokale provinciale weg lopen. Dat is op Ich nog biet het ergste, maar je werd gek van al die grote vrachtwagens die af en aan rijden voor het traject van de hoge snelheidstrein van Madrid naar Santiago. De dag ervoor had je er al mee te naken naar neer van een afstand. De tunnels die geboord worden door de bergen, etc. Nu echter scheurden deze joekels langs je heen en soms moet je echt in de berm springen. Kun je nagaan wat de lokale bewoners daar een hinder van hebben......... Na dit stuk afgelegd te hebben moet hĆØ door een groot industriegebied lopen. Echter aangekomen in Ourense vergeet je weer allemaal. Tonio had een kamer gereserveerd in Gran Hotel San Martin (de beschermheilige van Ourense), en na een heerlijk bad, de stad in. Natuurlijk de cathedraal bezocht en een stempel gehaald voor het pelgrimspaspoort. 's Avonds heerlijk gegeten in Rua de Vinho (op aanraden van de wijnwnkel bij de cathedraal) en een fles Ribeiro de Sacre weggezet tijdens het eten van heerlijke tapa's. Axel nog aan de telefoon gehad. Ik vertelde hem van video's van insecten die ik had gemaakt voor hem. Hij wilde alleen maar zeggen dat de ijscoman op het pleintje zou komen. Geweldig toch waar kinderen mee bezig zijn. Was een mooie avond.....
Inzicht van de dag: de prijzen bij Otje voor de wijn zijn te hoog en ze kunnen beter tapa's verkopen dan bitterballen en blokjes kaas.....

Vandaag dus een rustdag. Relaxed opgestaan en de voeten vandaag wat rustgeven. De afgelopen 7 dagen   230 km afgelegd met veel steile klimpartijen en dalen. Vanochtend de etappeplanning gemaakt voor de komende 5 dagen. Moeten nog 114 km lopen. Komen dan op 9 mei (Hemelvaartsdag) om 11.00 uur aan in Santiago de C. en gaan om 12.00 uur naar de pelgrimsmis. Hebben inmiddels een hotel gereserveerd. Vliegen dan op 10 mei via Barcelona terug naar Amsterdam.
Ourense is zoals ik eerder zei een prachtige stad. Vroeger Orense genoemd omdat er goud was gevonden langs de rivier de Mino. Ook bekend vanwege de thermische baden. Zijn daar vanochtend ook baar toe gegaan met een toeristisch treintje voor €0,83 p.p. Je rijdt dan over de oude Romeinse brug over de Mino. Daar aangekomen ben ik met mijn voeten in een van die baden gaan zitten. Was heet. Ong. 40 graden. Werd door een lokale Spaanse er op gewezen dat ik ze eerst moest wassen en ook nog eens een zwembroek moest aantrekken. Er werd zelfs een beambte bij gehaald. Zijn dus maar weer snel vertrokken met het treintje waar Tonio een aparte discussie had met een 80 jarige lokale bewoner over Franco, de politiek en de economische situatie in Galicie. Terug naar de Cathedraal: de mooiste en rijkste van GaliciĆ«. Stamt uit de 12e en 13e eeuw. Het is ongelooflijk als je ziet hoeveel heiligen we al niet hebben. En daar komt de reeds overleden aartsbisschop van Ourense misschien nog bij. Hij is in ieder geval voorgedragen. Heerlijk gelunched met een glas witte Ribeiro de Sacre. Het is nu siĆ«sta tijd. Straten zijn leeg. Tegen vijf uur begint het leven weer. Tegen de avond is het vol in de straten waar luidruchtig wordt gediscussieerd over niets......
Inzicht van vandaag: het is prachtig voor mensen als ze ergens in kunnen geloven en dat dat door anderen ook wordt gerespecteerd.

dinsdag 30 april 2013

Vandaag een bijzondere dag: 30 april en onze 30e etappe: van Lubian naar A Gudina. Een tocht van slechts 25 km echter met veel klimrek. Vanochtend oranje strikje opgedaan en zoals gisteren gemeld met de taxi terug naar Lubian (zoals gemeld overnacht in A Gudina). Wilde ontbijten in Lubian echter de bar was nog niet open. Half uur gewacht, cakes gegeten met koffie en om 09.30 uur gestart. Weer was matig. Koude wind en bewolkt. Prachtige tocht met als hoogtepunt de A Canda pas op 1.260 m. hoogte. Dat is tevens de grens tussen de regio Castilie y Leon en Galiciƫ. Het uitzicht was adembenemend. Wel weg fris op deze hoogte. Verder was het een prachtige route met veel mooie klimpartijen, afdalingen, water en rotspartijen. Het laatste stuk nog flink wat regen gehad, echter het was de moeite waard. Tonio had een rustdag genomen i.v.m. zijn kuit. Hij heeft vandaag daarover een gedicht geschreven.
Klaaglied op de achilleshiel:
De Geieken kenden al 't verhaal,
ik las 't in hun eigen taal.
Achilles werd onschendbaar,
op een klein plekje na, waar
zoals we hebben kunnen lezen,
zijn zwakte was: achillespezen!
Vijfhonderd kilometers lang
ging Tonio zijn pelgrimsgang.
Nu kent hij ook zijn zwakke plek
en al klinkt 't een beetje gek:
Achilles kan het vergeten;
Antonie-hiel gaat 't heten!
Inzicht van de dag: als koning Willem Alexander op dezelfde begeleing kan rekenen, die ik van Tonio heb ontvangen, dan al hij zijn Camino tot een goed einde brengen.
Gisteren de 29e etappe gelopen van Puebla de Sanabria naar Lubian. Een tocht van 32 km. Over Puebla de Sanabria weinig verteld. Is echter een heel leuk plaatsje. Dateert van 509 n.Chr. en is het toeristische centrum van natuurpark Lago de Sanabria, 22.500 ha groot. De tocht naar Lubian ging eerst over provinciale wegen. Daarna de Padernelo pas over. Het hoogteverschil is 300 meter: van 1.000 naar 1.300 meter wn weer terug naar 1.000 meter hoogte. Indrukwekkend om zo aan de andere kant te komen voor her verkeer is er een tunnel. Voor de pelgrims de Camino. Onderweg zie je veel bouwprojecten voor de hoge snelheidslijn van Madrid naar Galiciƫ. Dat merkten we ook toen we in Lubian aankwamen. Er was geen kamer vrij en de herberg was vol. De kamers worden voor langere tijd gereserveerd voor de arbeiders aan de hoge snelheidslijn. Dus taxi geregeld en naar A Gudina gereden, de eindplaats van etappe 30. Daar geslapen en de volgende dag weer met de taxi terug om etappe 30 te doen: van Lubian naar A Gudina.
Inzicht van de dag: Nada mas pido: el Cielo sobre mi y el Camino bajo mis pies

Foto Update