The day after..... Hebben gisteravond heerlijk gegeten en een paar flessen opengetrokken. Prima avond ter afsluiting van de Camino. Vanochtend ontbeten in het hotel en om 08.00 uur met de taxi naar her vliegveld voor de vlucht naar Barcelona en vandaar naar Amsterdam. Ga de blog nu afsluiten. Maar niet voordat ik mijn reisgenoot Ton ga bedanken voor deze fantastische voettocht. We zijn aan deze tocht begonnen omdat ik graag de Camino wilde lopen na 33 jaar hard werken en Ton wilde graag de Via de la Plata lopen van Sevilla naar Santiago. Samen besloten deze tocht te gaan maken. Onze vriendschap heeft  zich in deze 6 weken verdiept en ik had me geen betere reisgenoot kunnen wensen. Een vriend is een vriend, is een vriend........
Ten tweede wil ik mijn engelen bedanken. Audie, Valentijn, Axel, Olivia, Duuk, Ruben en Miles. Het idee van jullie on van ieder van jullie een lintje aan mijn wandelstok te hangen met jullie naam er op was grandioos. Ik heb veel steun van jullie gehad op kritische momenten en ik heb veel met jullie gesproken. "Kom op Opi....." hoorde ik dan en dan ging ik weer.
Ten derde wil ik Bram bedanken voor de uitrusting maar bovenal zijn dagelijkse telefoontje. Als ex-commando weet hij wat kilometers maken is met een rugzak op. Die van mij was slechts 11 kilo echter de paden zijn veelal lastig met veel stenen.
Ten vierde Froukje en Ronald voor het opzetten van de blog en het verzorgen van de foto's. Vaak was er geen wifi en gingen de foto's via sms.
En last but not least Plookje, mijn grote liefde. We zijn 6 weken uit elkaar geweest. Zij stond achter deze voettocht, echter toen het begin naderde, werd het opeens serieus. Zes weken alleen zijn is geen pretje. Gelukkig is alles goed gegaan. Zowel thuis als op de camino. Geen blaren, geen ontstekingen. Het was een sportieve uitdaging met een religieus tintje. Ik ga nu terug naar huis. Het is mooi geweest........
Adios Alex de Pelgrim......